Στις 17 Σεπτεμβρίου 2010 ο κύριος Χρήστος Σπύρου και 200 μέλη της «Παγκόσμιας Ενορίας της Αγίας Σοφίας» σκόπευαν να λειτουργηθούν στην Αγία του Θεού Σοφία, τη μητέρα εκκλησία της ορθοδοξίας στην Κωνσταντινούπολη. Σε αυτό το άρθρο θα αναδείξω τη σχέση που έχει η προσπάθεια αυτή με τα σοφά λόγια του Σωκράτη όπως αυτά καταγράφηκαν στην «Πολιτεία» και πως αυτά, κατά συνέπεια, συσχετίζονται με την πολιτεία στην οποία ζούμε σήμερα.
Ένα από τα πιο σοφά και πιο διαχρονικά κείμενα του Πλάτωνα αποτελεί «Η αλληγορία του σπηλαίου» που εκφώνησε ο Σωκράτης και καταγράφηκε από τον Πλάτωνα στο έργο του «Πολιτεία». Εκεί γίνεται αναφορά σε μια ομάδα ανθρώπων που ζουν σε ένα σπήλαιο για όλη τους τη ζωή, αλυσοδεμένοι σε έναν τοίχο, χωρίς να μπορούν να δουν την επιφάνεια ούτε πίσω τους, όπου βρίσκεται μια φλόγα, η οποία φωτίζει αντικείμενα που κινούνται και ρίχνει σκιές στα τοιχώματα του σπηλαίου μπροστά τους. Οι φυλακισμένοι αρχίζουν να αποδίδουν σε αυτά τα σχήματα όρους και έννοιες, έχοντας πειστεί ότι οι σκιές αυτές αποτελούν την πραγματικότητα. Αν κάποιοι από τους φυλακισμένους καταφέρουν να λυθούν από τις αλυσίδες και να βγουν από το σπήλαιο, θα τυφλωθούν από τη λάμψη του Ήλιου, που συμβολίζει τη γνώση, και θα επιστρέψουν πίσω. Αν, ωστόσο, συνηθίσουν το φως, θα δουν καθαρά τον Ήλιο και θα καταλάβουν ότι όσα έβλεπαν μες στο σπήλαιο ήταν απλά ένα μέρος της πραγματικής γνώσης. Ίσως μερικοί σκεφτούν και να επιστρέψουν στους φυλακισμένους συντρόφους τους. Εκεί, όμως - στο σπήλαιο - δε θα μπορούν να συνηθίσουν στο σκοτάδι, και, προσπαθώντας να διδάξουν στους υπόλοιπους την αλήθεια, ίσως δεχτούν το μίσος και την αντίδρασή τους. Ωστόσο, όσοι ελευθερώθηκαν, έχουν χρέος να επιστρέψουν πίσω και να διδάξουν και τους υπόλοιπους…
Μετά από μια σοβαρότατη νομική μελέτη στα πλαίσια της νομοθεσίας πού πλαισιώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρώπη, ο κ. Σπύρου και η Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας ανακοίνωσαν τον Σεπτέμβριο 2009 την πρόθεση τους να προσκυνήσουν στην εκκλησία της ενορίας, την Άγια Σοφία της Κωνσταντινούπολης, στις 17 Σεπτεμβρίου 2010. Από τότε που κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς η Αγία Σοφία το 1453, ο ιερός ναός της ορθοδοξίας βεβηλώθηκε και το 1935 μετατράπηκε από την Τουρκία σε μουσείο δίχως την συναίνεση των ορθόδοξων πιστών. Θα περίμενε κανείς πως όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί θα υποστήριζαν την προσπάθεια αυτή και πως όλοι η ορθόδοξοι χριστιανοί (περίπου 350.000.000 άτομα) θα ήθελαν να γίνουν μέλη της «Παγκόσμιας Ενορίας της Αγίας Σοφίας». Έγινε αυτό;
Για ένα χρόνο περίπου κανένας δημοσιογράφος των μεγάλων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δεν ασχολήθηκε με το θέμα. Κανένας πολιτικός ηγέτης – πλην του κυρίου Σπύρου – δεν πίστευε πως είναι δυνατό να διεκδικηθεί η λειτουργία της Αγίας Σοφίας και η επαναφορά της ως Ναού της ορθοδοξίας. Ουδείς αντιπρόσωπος του πατριαρχείου πρόσφερε χέρι βοήθειας για να γίνει πραγματικότητα το όνειρο. Το εντελώς αντίθετο.
Μόλις μερικές μέρες πριν ξεκινήσει η Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας το ταξίδι της προς την Κωνσταντινούπολη, θυμήθηκαν μερικοί πως κάποιοι χριστιανοί θα πάνε στην Πόλη για να προσκυνήσουν την του θεού Σοφία, μέσα στο ναό της. Μερικοί είδαν πως μία ομάδα χριστιανών όντως θα αψηφήσει όση ταλαιπωρία και όσους κινδύνους συνδέονται με την απόφαση τους να πάνε στην εκκλησία τους για να προσευχηθούν. Τι έγινε όμως; Υπήρξε κάποια υποστήριξη, έστω και τη τελευταία στιγμή; Η απάντηση είναι όχι… ούτε κράτος, ούτε πατριαρχείο, ούτε τα παπαγαλάκια δημοσιογραφίσκοι αυτών έδειξαν έστω κάποια συμπάθεια σε αυτή την ιστορική κίνηση. Αντί αυτού, ο Έλληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος χαρακτήρισε το ιστορικό αυτό γεγονός ως «ιδιωτική πρωτοβουλία για την οποία το κράτος δε μπορεί να λάβει θέσει», το πατριαρχείο έκανε αυτό που είναι αναγκασμένο να κάνει εδώ και 557 χρόνια… να κρύβεται, και οι δημοσιογραφίσκοι είτε σε τηλεοπτικά κανάλια, είτε στον Τύπο, έκαναν αυτό που οι εντολείς τους τούς υπαγόρευσαν να κάνουν… να ειρωνευθούν και να χλευάσουν την προσπάθεια του κ. Σπύρου και της Παγκόσμιας Ενορίας της Αγίας Σοφίας αντί να δουν την πραγματική αξία της προσπάθειας αυτής και να την υποστηρίξουν…
Επιστρέφοντας στην αλληγορία του σπηλαίου, παρακαλώ τον καθένα μας να ακούσει αυτούς που έχουν βγει από την σπηλιά της μιζέριας που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας σήμερα για να ανακαλύψει πως τίποτα… απολύτως τίποτα… δε θα μας δοθεί απλόχερα εάν εμείς οι ίδιοι δεν πιστέψουμε στα δικαιώματα μας και εάν εμείς οι ίδιοι δε διεκδικήσουμε τα δικαιώματα αυτά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου